terminów gramatycznych online
czas omowny
Język: polski
- Część III. Składnia rządu: Mucz/1825
- O Składni: Rew/1845
- O Słowie: Malin/1869
Cytaty
Słowo mieć, którego do formowania czasów omownych używamy, wyraża często niepewność, jednakże bez względu przyszłości […].
Słowo miéć, używane do czasów omównych wyraża niepewność w jakim bądź czasie użyte: czy przeszłym, teraźniejszym, lub przyszłym, np. miał być w Warszawie; zamiast: mówią, że podobno był w Warszawie [...].
[…] Dwie ostatnie formy, jakeśmy to już widzieli, są cząstkami składowemi wszelkich czasów omównych […].
[...] Słowo francuzkie avoir, włoskie avere, służy we francuzkim i włoskim języku do omáwianiá czasów przeszłych, które my omáwiámy jimiesłowem przeszłym ze słowem posiłkowym być. Ale nasze polskie ⴅéc s trybem bezokolicznym mającego się spájáć słowa urábiá osobnego gatunku czasy oznaczające czynność przyszłą s pojęciem niepewności, czy takowá nastąpi, lub nie nastąpi. Dlá tego sądziłbym, żeby możná takowe czasy omówne, czyli omáwiane słowem posiłkowym ⴅéc nazywać czasami przyszłemi wątpliwemi, które łacinnicy omáwiają za pomocą jimiesłowu przyszłego na rus i słowa posiłkowego esse; np. czas przyszły wątpliwy [...].