Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spadek

Język: polski

Cytaty

W ártykule te są osobliwsze przymioty: rodzaj, spadek, i liczbá.

Spadkow máją sześć, zowią pierwszy Nominatif po nászęmu Miánujący. 2. Génitif Rodzący. 3. Datif Dáwájący. 4. Accusatif Oskarżájący. 5. Vocatif Wzywájący. 6. Ablatif Oddalájący álbo Odbierájący.

Albo w niektorych tylko Casusách (spadkách) A teć znowu są, álbo. μονόπτωτα [monóptōta]: semel cadentia, jáko despicatui, natu, rogatu. δίπτωτα [díptōta], bis cadentia: fors, fortè: suppetiae, suppetias. τρίπτωτα [tríptōta], ter cadentia. Vis, vim, vi dica, dicam, dicas. τετράπτωτα [tetráptōta], quater cadentia. situs, situm, situ. Pl. situs Pleśń, plugástwo. Πολύπτωτα [polýptōta] pluries cadentia, ktorym tylko ná jednem, álbo niektorych Casusách schodzi. Jáko Gen. Pl. Z os oris i sol. precis, opis, frugis, vicem vice.

Literę [...] a. Opuszcza się we wszystkich spadkach Liczby pojedynczej artykułu la położonego przed samogłoską, napr. l'âme dusza.

Kto zastanowi się nad znaczeniem wyrazów przypadek i spadek (casus) w znaczeniu grammatycznych odmian końcowych w imionach; ten zapewne uzna ich niedorzeczność tym większa: że i co innego oznaczają.

Spadek jest to zmiana zakończenia rzeczownika; n. p. biskup, biskup-a, biskup-owi; p, a, owi są w tym przykładzie spadkami.

Rzeczowniki mają w każdéj liczbie po siedm spadków.

,,[…] Zajimki ɳikt, ɳic, dawniéj w bierniku, nárzędniku i miejscowniku w ten sposób odmieniáno, jiż między zgłoskę ⴅi, a względne spádki zajimka kogo, zego kładziono temi spádkami rządzące przyjimkiém […]".