Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

samogłoska najęzyczna

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

2) Głoska e, jest brzmieniem pośredniém między samogłoską grubą a cienką. Wymawiając tę głoskę, ani zwiększamy zwyczajnego otworu kanału, ani go ścieśniamy; język zostaje w zwykłém swojém położeniu. Dlatego to głoska e, jest najpiérwszém brzmieniem, które człowiek wydaje, brzmieniem piérwszego jego płaczu. Łatwo ją przybieramy do wyrazów, w których nie była, i łatwo ją wyrazy tracą, w których się znajdowała, bo wyrabiając ją, nie poruszamy żadnego mownego organu. Głoska ta szczególniéj w naszym języku ważne trzyma miejsce. Przybieramy ją, ile razy w wyrazie braknie nam samogłoski. Nazwiemy ją dlatego samogłoską najęzyczną.