terminów gramatycznych online
rzeczownik ułomny
Język: polski
- Część trzecia. Rzecz o słowach: Such/1849
- Nauka o słowach i ich odmianach: Łaz/1861
- O Partykułach: Malin/1869
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Słownik, t. 7: T-Y: SW/1900-1927
Cytaty
Rzeczowniki, którym pewnych przypadków lub pewnéj liczby brakuje, ułomnémi sią nazywają.
Ścież, Ścieża, Ścieżaj, rz[eczownik]. ułomny ś. używ. tylko w przyp. 4ym z przyimkiem na: Otworzyć drzwi na ścież v. na ściężą, na ścieźaj; t. j. zupełnie, całkiem drzwi odchylić.
Rzeczownikami ułomnemi te nazywamy, które nie we wszystkich przypadkach lub nie w obydwoch liczbach się używają.
[…] Rzeczowniki ułomne co do liczby jedne używają się tylko w pojedyńczéj, drugie tylko w mnogiéj.
[…] Wyrażeniami przysłówkowymi są: […] 2). Rzeczowniki po największéj części nieużywane we wszystkich przypadkach (ułomne) […].
[...] Spójɳik téƶ z é poɦylonym, którego pérɣástƙem jest spółgłoska t i pɍirostek ƶ, náleƶi odróƶɳac od zajimka vskazującego lizby mnogéj, połązonego s pɍirostƙem z, teƶ z e jasnym, np. teƶ spravy itd. Spójɳik tuðeƶ zdaje sę byc złoƶony s pɍisłóvka tu, s pogłosem pɍisłóvkovym ðe i s pɍirostka ƶ. Spójɳika tylko, za który Zygmuntovsci pisaɍe pisali tylo, jeno, zdaje sę byc roðicem lizebɳik tyle. Spójɳik navet zdaje sę byc złoƶony s pɍjimka na i rezovɳika ułomnego vet, uƶivanego v vyraƶeɳu vet za vet [...].
Ułomny [...] 5. gram. któremu brak pewnych postaci odmianowych: Czasownik, rzeczownik u[łomny]