Historical dictionary
of grammatical terms online

bezokolicznik

Language: polski
Etymology: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Contemporary definition

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Quotations

Król/1922, p. 15

Bezokolicznik: bić, biec, czytać, czytywać.