Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
bezokolicznik
Language:
polski
Etymology: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
Etymology: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29
Contemporary definition
Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).
Quotations
Lor/1907,
p. 58
Definition
„Pisać" nie wyraża bliżej ani czasu ani sposobu, podając tylko nazwę czynności, jest to tryb bezokoliczny czyli bezokolicznik (modo infinitivo).
Bezokolicznik: bić, biec, czytać, czytywać.