Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czas teraźniejszy praesens

Język: polski
EJP 1991, 39 Definicja współczesna

Czas jest kategorią fleksyjną czasownika [...]. Członem nienacechowanym w obrębie kategorii czasu jest cz. teraźniejszy (nieprzeszły), oznaczający najczęściej współczesność zdarzenia w stosunku do momentu mówienia lub in. momentu czasowego odniesienia wyznaczonego przez kontekst.

Cytaty

Teraźniejszy czás znaczy ákcyą dopiero się dziejącą, jáko to je chante, śpiewam [ʃpiewam].

Le tems présent, czás teraźniejszy.

Czás po Fr. le temps [...] jest trojáki. bo cokolwiek sie dzieje, to álbo teras, i to jest czás teráźniejszy, który sie téż obecnym i niniejszym nazywa, po Fr. le présent [...]. álbo sie dziać będzié, i to jest czás przyszły, po Fr. futur [...]. álbo sie już stáło, á to jest czás przeszły.

Toż samo postrzegamy na czasownikach, mających czas teraźniejszy w piérwszéj osobie 1. p. na , dnę, lub w trzeciej osobie téjże liczby na dzie, dnie, kończący się, że głoska d pierwszej osoby, lub trzeciej zamienia się na ś, po którém umieszczona charakterystyka ć tworzy tryb bezokoliczny, jako to: bo-d-ę bo-dź-e bo-ś-ć.

Formy zaś czasu teraźniejszego w niektórych klassach słów, odróżniają się znacznie od form trybu bezokolicznego: klął, kląć, KLNIE.

Czas teraźniejszy oznacza czynność rozpoczętą i obecnie trwającą, np. uczeń pisze, brat czyta, pies szczeka, wilk wyje, bydło się pasie itd.

Kiedy bowiem mówię do kogo: Czytam książkę, to daję mu do zrozumienia, że „czytam” w téj właśnie chwili, tj. teraz, czyli w czasie teraźniejszym.

Imiesłowy.

Współczesne.

(tworzą się z 3-éj osoby liczb. mnog. czasu teraźn. trybu oznajmującego przez dodanie końcówek: c, cy).

Czas teraźniejszy, przyszły, przeszły i zaprzeszły.