Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

morfem główny
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Dział: Słowotwórstwo (współcześnie)

Cytaty

Łoś II/1925, s. 3 (2-3)

Ponieważ jednak pokrewieństwo morfemów, o ile w pewnym języku nie występuje oczywiście, może być stwierdzone dopiero na gruncie metody porównawczej w zakresie wszystkich języków arjoeuropejskich, przeto tutaj ograniczymy się do stwierdzenia, że o pokrewieństwie wyrazów rozstrzyga w naszej świadomości uznanie tożsamości morfemu głównego, czyli rdzenia, pierwiastka.

Dor/1958–1969, t. IV, s. 837 Definicja

Morfem m IV, D. -u, Ms. -emie jęz. «najmniejsza, znaczeniowo niepodzielna cząstka wyrazu»: W wyrazie śpiewanie żaden morfem nie sygnalizuje tego, kto śpiewa. SZOBER Gram. 127. ∆ Morfem główny «rdzeń wyrazu». ∆ Morfem poboczny «przyrostek, przedrostek». <gr. morphḗ = postać, forma>.

Powiązane terminy