Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spotęgowanie samogłoski
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: spotęgowanie
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Mał/1879, t. I, s. 26 Definicja

Powstawały dwugłoski i dynamicznie t.j. z jednéj tylko samogłoski w dwudźwięk taki nabrzmiewającej, ilekroć jéj się z przyczyn, które niżéj poznamy, przychodziło spotęgować, t. j. w swojej syllabie że tak powiem w całéj pełni brzmienia rozeprzéć. Mianowicie były zdolne i potrzebowały nieraz koniecznie takiego spotęgowania samogłoski i i u: i nabrzmiewało w takich razach w ia albo ai, oi, ei (niekiedy zapewne także i w iu); podobnie u potęgowało się w au, ou, ъu, eu albo ua.

Ciekawostki

Małecki w przypisie: Dlaczego lingwistyka powszechna aż do dnia dzisiejszego ani o potęgowaniu się "i" w "ia", ani "u" w "ua" nic zgoła nie wie i dlaczego całe istnienie dwugłosek od "i" i od "u" się poczynających jest przez nią albo całkiem ignorowane albo w najlepszym razie zbywane nazwą unächte Diphtongen: to jest dla mnie rzeczywistą zagadką.

Powiązane terminy