Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

grupa podmiotu
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

Łoś II/1925, s. 276

§ 466. Ponieważ osobowa forma czasownika — jak to zaznaczyliśmy wyżej — składa się z orzeczenia i podmiotu, przeto jest zdaniem, i wszystkie jej cechy odnajdujemy w zdaniu, a więc i zdanie jest dwuczłonowe: każde, choćby najbardziej rozwinięte, dzieli zasób swych członów na grupę orzeczenia i grupę podmiotu.

Kl/1939, s. 143 Definicja

Zdanie rozpadło się na dwie grupy: grupę podmiotu, którą tworzy podmiot ze swymi określeniami [...], oraz grupę orzeczenia, którą tworzy orzeczenie ze swymi określeniami.

Dor/1958–1969, t. VI, s. 669

Podmiot m IV, D. -u, Ms. -ocie 1. jęz. «część zdania, o której się w zdaniu orzeka»: Przymiotnik jako wyraz określający może być w zdaniu częścią składową grupy podmiotu albo częścią składową grupy orzeczenia. DOR. Gram. I, 201. [...] // L.

Powiązane terminy