terminów gramatycznych online
część zdania
Język: polski
- Część I (wstępna): Jes/1886
- Część II. O częściach mowy w ogólności: Jak/1823
- Część III. O Składni: Mucz/1825
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- Nauka o słowach i ich odmianach: Łaz/1861
- Nauka o zdaniu: Kl/1939
- O składni w ogólności: DwBg/1813
- O zdaniu wykształconém czyli określoném: Gr/1861
- Pisownia: Morz/1857
- Składnia: Kurh/1852, Mał/1879, Król/1922, Kr/1917
- Słowniczek: Gaert/1927
- Wiadomości wstępne: Kr/1917
- Wstęp: Kr/1897, Jak/1823
Części zdania – elementy wyodrębniane w zdaniu na podstawie funkcji syntaktycznych, jakie w nim pełnią. W językoznawstwie tradycyjnym wyróżniano następujące podstawowe cz. z.: podmiot, orzeczenie, dopełnienie, przydawkę i okolicznik. W funkcji tej samej cz. z. mogą wystąpić różne pod względem kategorialnym elementy językowe (różne części mowy, pojedyncze wyrazy, grupy wyrazowe, a nawet zdania).
Cytaty
Części zdaniá są trzy: rzeczownik np. uczéń, przymiotnik np. pilny i słowo np. jest.
Ile jest części jednéj myśli, tyle być musi części jednego zdania. Ile zaś jest części jednego zdania, tyleż jest części mowy.
Przeciwnie, bywają zdania w dwóch wyrazach zamknięte [...] i tak np. w tej myśli roża kwitnie, wyraz jeden kwitnie dwie części zawiera w sobie, jest kwitnąca.
Każde zdanie zamyka w sobie trzy części: naprzód rzecz, powtóre przymiot rzeczy, potrzecie sądzenie nasze, jak ów przedmiot przystoi rzeczy.
Bywa ich bowiem mniéj, gdy którakolwiek część zdania jest domyślną, lub gdy dwa oddzielne wyrazy spajają się w jeden. Więcéj zaś bywa wtedy, gdy jeden wyraz nie jest dostateczny do wydania któréjkolwiek części zdania. [...] Trzy części zdania przedmiot, jego własność i łącznik zowią się po łacinie subjectum, attributum i copula; a zaś opowiednik nazywa się praedicatum. Nie należy przeto wyrazów attributum i praedicatum brać za jedno, licząc takie trzy części zdania subjectum, praedicatum i copula; bo praedicatum (opowiednik, objawnik, albo jako inni zowią orzeczenie, po rossyjsku сказуемое) jest częścią złożoną, zawierającą w sobie własność upatrywaną w przedmiocie (attributum, качество) i łącznik (copula, связка). Obacz Gram. Rossyjsk. Wostokowa, § 108 i 109.
Dosprawiennik .... Jedna z siedmiu części zdania, czwarta z porządku odpowiednia dosprawianowi.
Działka .... Część zdania.
[...] Wykrzykniki nie są żadną istotną częścią zdania, stoją one zupełnie oddzielnie, jako nieodmienne wyrazy, przez które uczucia radości, smutku, boleści, przestrachu, obrzydzenia, wstrętu i podziwienia lub też naśladowanie przyrodzonego dźwięku, głosu i szelestu oddajemy [...].
Podmiot czyli subjekt, przydatek czyli atrybut, orzecznik czyli predykat i przedmiot czyli objekt nazywamy częściami czyli członkami zdania dla tego, że one mają rzeczowe czyli rzeczywiste znaczenie w zdaniu.
Jeżeli po wymówieniu jakiego rzeczownika stanowiącego część zdania, czujemy, żeśmy istotę rzeczy, o którą tu chodzi, albo też jaką przeważną jéj własność jeszcze niezupełnie tym rzeczownikiem oddali: natenczas dopowiadamy to, czego tam jeszcze niedostaje, za pomocą osobnego wyrazu. Ten wyraz dodatkowy zwykle jest także rzeczownikiem, i nazywa się DOPOWIEDZENIEM (appositio).
Podmiot jest zatem najważniejszą częścią zdania.
Zdanie składać się powinno z dwóch głównych części. Pierwszą a zarazem i najważniejszą częścią zdania jest to, o czem się mówi [...]. Taką część zdania nazywamy podmiotem. Drugą konieczną częścią zdania jest to, co się podmiotowi przypisuje. Wszelkie zatem wyrażenia, które powiadają: czem jest, albo: jakim jest, albo: co czyni podmiot, nazywamy orzeczeniem (od: orzekać, czyli: wypowiadać).
Wyraz więc jest to część zdania, a zarazem grupa pewnych dźwięków albo grupa pewnych liter.
§ 15. Wiemy już (§ 8), że wyrazy są częścią zdania.
Nierozdzielność głównych części zdania.
Przez składnię zgody rozumiemy zasady, wedle których części zdania mniej ważne stosują [jest: stusują] się do ważniejszych (w rodzaju i osobie, liczbie i przypadku) np. Historja jest mistrzynią życia. (nie mistrzem!) Poczcziwi chłopi (forma osobowa) poczciwe chłopy (rzeczowa) i td.
O objawach pod 3) i 4) p. niżej § 17. Por. też ustęp o fonetyce słaboakcentowanych części zdania.
★Zdanie: ★oznajmujące, ★wykrzyknikowe, ★pytające. I. Części zdania: A. ★Podmiot (subiectum) [...]. B. ★Orzeczenie (praedicatum) [...]. C. ★Określenia: a) ★przydawka [...]; b) ★okolicznik [...]; c) ★przedmiot.
Części zdania. Zdanie rozpada się na części. Wyraz będący zestawieniem [...] stanowi tylko jedną część zdania, podobnie jak i złożone formy gramatyczne [...]. Nie jest też częścią zdania przyimek, ale tworzy ją dopiero razem z odnośnym rzeczownikiem, zaimkiem (ewent. innym wyprazem w znaczeniu rzeczownika użytym).
Powiązane terminy
- budowa zdania pojedynczego
- część myśli (część zdania)
- część składowa (zdania)
- człon zdania
- członek zdania
- działka zdania
- przypadek zdania
- składnik zdania
- atrybucja
- atrybut
- części zdania podrzędne
- części zdania pojedyncze
- części zdania złożone
- część zdania słaboakcentowana
- część zdania ściągająca się do orzeczenia
- część zdania ściągająca się do podmiotu
- człon odróżniający (zdania)
- człon odróżniający (połączenia wyrazowego)
- człon określający (zdania)
- człon określany (zdania)
- człon utożsamiający (zdania)
- człon utożsamiający (połączenia wyrazowego)
- dodatek
- dopełnienie (wyraz określający, część zdania)
- dopełnik (dopełnienie)
- dopowiedzenie
- dosprawiennik
- epitet
- główna część zdania
- grupa orzeczenia
- grupa podmiotu
- istotna części zdania
- łącznik (w orzeczeniu)
- nadrzędnik
- obiekt
- objaśniające dodatki
- objawnik (orzeczenie)
- okolicznik
- okoliczność ilości
- określające części zdania
- określenie
- określenie czasownika
- określenie przyimkowe
- określenie przymiotne
- określenie przysłówkowe
- określenie rzeczownika
- określnik
- omównik
- opowiednik
- orzeczenie
- orzecznik (orzecznik, część orzeczenia imiennego)
- poboczne części zdania
- podmiot (część zdania)
- podmiot (dopełnienie)
- podrzędna część zdania
- predykat (część zdania)
- przedmiot (dopełnienie, obiectum)
- przedmiot (podmiot)
- przekładka (przydawka)
- przydatek (dopowiedzenie)
- przydawka
- przydomek (przydawka)
- przymiot (orzecznik)
- przypadek drugi (składnia, = przydawka dopełniaczowa)
- przypadek dzierżawczy
- przypadek pierwszy (składnia, = podmiot)
- przypadek pierwszy bezokoliczny
- przypadek podmiotowy
- przypadek rządzony
- przypadek szósty (składnia, = okolicznik)
- przypadek trzeci (składnia, = dopełnienie)
- rzecz (podmiot)
- rzeczownik domyślny
- rzeczownik dopełniający
- rzeczownik główny
- rzeczownik wyraźny
- słowo (orzeczenie)
- sprawomiennik
- subiekt
- wskaźnik zespolenia
- wyraz główny (składnia)
- wyraz podrzędny
- zastosownik
- związek hypotaktyczny
- związek parataktyczny
- związek podrzędny
- związek przeciwstawny
- związek współrzędny (zdania pojedynczego)