Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
samogłoska krótka
Język:
polski
Definicja współczesna
Zob. samogłoska długa
Cytaty
Spółgłoska ta cieńka i długa j, utworzyła się u nas ze samogłoski krótkiej tylko pociągnięciem pióra wniz pod linją.
Kr/1897,
s. 36
Definicja
W dawnej polszczyźnie, przed wiekiem XV-ym, były jeszcze samogłoski długie i krótkie; wymawiano np. samogłoski długie w wyrazach takich jak: pan, mam, dziad, dobra, dobrej, dobrego, widział, stoł i t. p., a krótkie w wyrazach: pana, matka, głowa, stołu, widziała i t. p.
o — na początku i w środku wyrazów wymawia się jak polskie; ale na końcu wyrazów brzmi jak krótkie u: fallo (cz. falu) mówię, céo (cz. seu) niebo.