spółgłoska przedmowna łagodna

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Kop/1783
• Ant/1788

Przez następstwo, rozumié się ta okoliczność, gdy po Samogłosce następują spółgłoski. Spółgłoski u Łacinników jedné się zowią przedmowné (semi vocales), w których wymáwianiu wprzód brzmi samogłoska, niż spółgłoska, jakié są: f, l, m, n, r, s, z tych cztéry té, l, m, n, r, zowią się łagodné (liquĭdae). Drugié spółgłoski zowią się pomowné (mutae) w których wymáwianiu wprzód brzmi spółgłoska, niż samogłoska, jakié są: b, c, d, g, p, q, t. Spółgłoska b, nié uwáżá się w Iloczasie, tak, jak gdyby jéj nié było. Trzecié spółgłoski zowią się zadwójné (duplices) z których jedna wáży w Iloczasie za dwie, jakié są: j, x, z.