Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

litera wsp. lit. garsas

Hasło w cytatach: literos
Język: polski, litewski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Literos didesnes kayp ir mażos, dalinas ant saubalsiu, (samogłoski) kuriu lenkiszko kałbo ira asztuanios: kayp pradzio: ir ant dwibalsiu (spółgłoski) kuriu ira asztuaniolika: pradzio Saubalse wadynas, jog per sawe bałsa iszduada: kayp tay: a, e, ą, ir tolau: dwibalse arba sudetyne wadynas jog be saubalses isztarta negal but, k, t, b, iszsytare kaypo butu sudeta isz b-e, teypogi, ce, ef, i t. p.

[Litery, zarówno wielkie, jak i małe, dzielą się na samogłoski, (pol. "samogłoski") których w języku polskim jest osiem, jako wprzódy (=wyżej): i na spółgłoski (pol. "spółgłoski") których jest osiemnaście; wprzódy Samogłoska się zwie, iż sama przez się głos wydaje: jako to: "a, e, ą", a dalej: spółgłoska (=z lit. dosł. wtórgłoska albo współgłoska) zwie się, iż bez samogłoski wymówiona być nie może, "k, t, b", wymawia się jakby była złożona z "b-e", takoż, "ce, ef", i t. p.]

Literos sudeda teyp wadynamas syllabas, o syllabos sudeda żodżius: kt: Wszechmogący wisagalis: cze literos: w-s-z-e-c-h daru syllaba wiena; m-o, antra, g-ą, trecze, c-y, ketwirta arba paskutyne: o tos syllabos sudetos daru żody wszech-mogą-cy.

[Litery stanowią tak zwane sylaby, a sylaby stanowią słowa: jako to: (pol.) "Wszechmogący" wszechmogący: tu litery: "w-s-z-e-c-h" czynią sylabę jedną; "m-o", drugą, "g-ą", trzecią, "c-y", czwartą albo ostatnią: a te sylaby złączone czynią słowo "wszech-mogą-cy".]