Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

syllaba wsp. lit. skiemuo
Hierarchia Dzieła

Język: litewski
Dział: Fonetyka, Fonologia (współcześnie)

Cytaty

Marc/1833, s. 8

&. 3. O wymawianiu polszczyzny co do iloczasu.

Literos sudeda teyp wadynamas syllabas, o syllabos sudeda żodżius: kt: Wszechmogący wisagalis: cze literos: w-s-z-e-c-h daru syllaba wiena; m-o, antra, g-ą, trecze, c-y, ketwirta arba paskutyne: o tos syllabos sudetos daru żody wszech-mogą-cy. Tos syllabos gal wadytys, pirma, antra, ir tolau: priesz paskutyni ir paskutyni, kt: wszech- syllaba pirma, mo- antra: gą- prieszpaskutyni arba antroj no gału, wisados bus iłga iszkałbo: teyp jog isztarent żody, prieszpaskutyni prasytęse iszkałbo. Żodziey nuag wienos syllabos, patys per sawe bus ilgi iszkałbo.

[&. 3. (pol.) O wymawianiu polszczyzny co do iloczasu. Litery stanowią tak zwane sylaby, a sylaby stanowią słowa: jako to: (pol.) "Wszechmogący" wszechmogący: tu litery: "w-s-z-e-c-h" czynią sylabę jedną; "m-o", drugą, "g-ą", trzecią, "c-y", czwartą albo ostatnią: a te sylaby złączone czynią słowo "wszech-mogą-cy". Te sylaby mogą zwać się, pierwsza, druga, i dalej: przed ostatnia i ostatnia, jako to: "wszech-" sylaba pierwsza, "mo-" druga: "gą-" przedostatnia albo druga od końca, zawsze będzie długa w wymowie: takoż podczas wymawiania słowa, przedostatnia przeciąga się w wymowie. Słowa z jednej sylaby, same przez siebie będą długie w wymowie. ]

Powiązane terminy