Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
deklamatoryka
Język:
polski
Cytaty
Szum/1809,
s. 5
Definicja
Do gruntownej umiejętności języka należy jeszcze wiedzieć dwie następujące nauki: 1) Deklamatorykę, czyli sztukę dobrego deklamowania prozaicznych i poetycznych rzeczy; 2) Synonimikę, którą naucza rozróżniać wyrazy bliskoznaczne czyli synonimiczne, np. poczciwy, uczciwy, zacny; albo: stary, sędziwy, podeszły, podżyły; albo: kochać, lubić, miłować i t. d.
Szum/1809,
s. 187
Definicja
Deklamatoryka uczy języka giestowego, który się z rozmaitych min, mig i giestów składa. — Celem Deklamatoryki jest: aby rzecz, ktorą ustnie językiem głosowym komu opowiadamy, przy dodanych stosownych migach, minach i giestach, tem lepiej się podobała i tem żywsze wrażenie na słuchacza sprawiła.