Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

coniunctio postpositiva
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: coniunctiones postpositivae, postpositivae
Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Część druga prawideł gramatycznych, czyli odmiennia: Szum/1809
  • De Etymologia: Mora/1592

Cytaty

Mora/1592, s. 277 S3r [281] Definicja

Quae sunt [Coniuntiones] Postpositivae? Quae semper postponuntur, Ut, Enim, Etenim, autem, [Ale, bo, bowiem, lepak.] Quoque, [też.] Verò, [záiste, nád to, lepak.] Namque, [iż, bo.] [etc].

[Jakie [spójniki] są postpozycyjne? Takie, które zawsze są kładzione po.]
Szum/1809, s. 33

Spojniki, z powodu rozmaitego znaczenia swego, dzielą się na 12. następujących gatunków:

1) Początkowe (praepositivae), które się pospolicie na początku okresów kłaśdź zwykły, jako to: równie jak, chociaż, choć, lubo, ponieważ, gdy.

2) Środkowe (postpositivae), kładą się one pospolicie w środku okresów, jako to: więc, przeto, zatym.

Powiązane terminy