Historical dictionary
of grammatical terms online

kropka znak interp.

Language: polski
skąd def? Contemporary definition

Znak interpunkcyjny kończący zdanie oznajmujące.

Quotations

Kropka czyli period. (.)

Gdy sens już doskonale jest zawarty, tak, że albo nic więcej po nim nie następuje, albo jeśli następuje, on od tego bynajmniej nie zawisł, daje się kropka czyli Period [...].

W piérwszém słowie pisma, i w piérwszém słowie od ustępu, chociażby ten nie po kropce ale po innym znaku pisarskim następował.

Wszystkie znaki pisarskie na trzy klassy podzielić możemy:

1.na znaki uczucia (affektu): wykrzyknik (!) i znak zapytania (?).

2.na znaki rozłącznych wyobrażeń: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:) kropka (.) znaki opuszczonych wyrazów (:::::) nawias ( ) znak rozłączny (-) znaki innéj osoby mówiącej (=||).

3.na znaki wskazujące przypadkową okoliczność: łącznik (-) apostrof (‘) czyli wyrzutnik, cudzysłów („ “).

Kropka służy do oznaczenia myśli skończonej i zupełnej, na znak wyrazów skróconych, i t. d.

Niekiedy zamiast całych wyrazów, piszą się początkowe tylko ich głoski z dodaniem kropki, która w takim razie jest znakiem skrócenia, nie zaś przestanku, np. d. (dnia), m. (miesiąca), r. b. (roku bieżącego), ś. p. (świętéj pamięci) i t. p.

Kropka (точка) kładzie się na końcu okresów pojedyńczych i złożonych.

Po zdaniu twierdzącem lub przeczącem kładzie się kropka (.).

( . ) Punkt czyli kropka. Przy kropce głos się zupełnie zawiesza i robi się najdłuższy przestanek.