Historical dictionary
of grammatical terms online

kropka znak interp.

Language: polski
skąd def? Contemporary definition

Znak interpunkcyjny kończący zdanie oznajmujące.

Quotations

O znamionach pisownych [...] […] . – Kropka, czyli peryod [...] Kres czyli kropka jest znakiem najdłuższego spoczynku, ze spuszczeniem zupełnem głosu przy końcu zupełnéj myśli, np. Ucz się od niéj mądrości.

[...] Kres czyli kropka ród: na końcu okresu czyli periodu, gdzie myśl jest skończona, i gdzie się głos zupełnie spuszcza […].

Niekiedy zamiast całych wyrazów, piszą się początkowe tylko ich głoski z dodaniem kropki, która w takim razie jest znakiem skrócenia, nie zaś przestanku, np. d. (dnia), m. (miesiąca), r. b. (roku bieżącego), ś. p. (świętéj pamięci) i t. p.

Kropka (точка) kładzie się na końcu okresów pojedyńczych i złożonych.

Po zdaniu twierdzącem lub przeczącem kładzie się kropka (.).

( . ) Punkt czyli kropka. Przy kropce głos się zupełnie zawiesza i robi się najdłuższy przestanek.

Kropka (.).

§ 196. Żniwo. — Dnieje. Słońce wschodzi. Żniwiarze ruszają w pole. [...].

Kropka jest najdłuższym przestankiem, a wskazuje, że myśl jest skończona. Kropkę kładzie się na końcu zdań pojedynczych i złożonych.