Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

średnik

Język: polski

Cytaty

[…] ; Średnik, jest znakiem podniesienia i zawieszenia głosu tam, gdzie część myśli nie jest zupełna, ale się ma dopełnić następującą częścią, np. nie mając ani wodza, ani nauczyciela; zbiera sobie itd.

[...] Średnik kładzie się tam, gdzie się głos podniesiony zawiesza, to jest w środku myśli: po czém następuje druga część myśli, i łączy się z piérwszą przez spójnik wyraźny lub domyślny […].

Ostrzegają najprzód, że myśl, którą zamykają, jest zapytaniem lub wykrzyknieniem; przytém zaś zastępują albo kropkę, albo dwukropek, albo średnik, albo nakoniec przecinek.

Śrzednik kładzie się pospolicie po znakomitéj cząstce myśli, po któréj druga dopełniająca następuje.

Średnikiem (точка съ запятою) oddzielają się główne części okresu, poprzednikiem i następnikiem zwane, gdy którykolwiek z nich składa się z wyrażeń porozdzielanych przecinkami.

[…] Przestanki w mowie oznaczają się w piśmie znakami pisarskiemi, z których używańsze są: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:), punkt (.), znak zapytania (?), znak wykrzyknienia (!).

Po dłuższych zaś i zawilszych zdaniach, w których potrzeba dłuższego nieco wypoczynku i zebrania myśli, kładziemy średnik albo dwukropek.

( ;) Średnik. Przy tym znaku robi się większy nieco przestanek, niż po przecinku.