Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przyimek złączny

Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)
  • O Partykułach: Malin/1869
  • Wstęp obejmujący pogląd na Głosownią i pojęcie Pierwoskładni: Malin/1869

Cytaty

O nágłosach (Praefixa). Posługę nágłosów odbywają w językach jafeckiéj rodziny pospolicie tak zwane przyjimki, s których jedne kładą się także osobno przed pewnemi skłonnikami i nazywają się rozłącznemi, a takiemi są: bez, do, ku, nad, na, o, pre, po, prez, pod, pred, pri, prećiv, s, z, u, v; złączne zas przyjimki, t. j. takie, które nigdy się osobno w naszym języku nie używają, tylko jako nágłosy, są następujące: pa, pra, pro, pre, vy, vz, sq, su; oprócz tego przysłówek ɳe i u privativum.

[...] Błądziłby ten, ktoby sądził, że tutáj jest przyjimek z odpowiedni starosłowiańskiemu jiz w znaczeniu e ex, albowiem ten przyjimek z rozłączny rzádko wchodzi w naszym języku w skłád wyrazów złożonych, gdyż zamiást niego używámy przyjimka złącznego vy [...].

[…] Przyjimek s w wyrazach złożonych w naszéj przewáżnie etymologicznéj pisowni poddáł się fonetycznéj zásadzie, pomimo że tu rzádko zastępuje starosłowiańskie jize, za które w naszych wyrazach polskich służy przyjimek złączny vy […].

Powiązane terminy