znamię skłonnika

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Malin/1869

Końcówka skłonnikowá i znamię skłonnika są to dwa odrębne pojęciá gramatyczne, które koniecznie od siebie odróżniać náleży, by uniknąć zagmatwaniá; i gdyby końcówki s i m były w saméj rzeczy znamionami skłonnikowemi (Casus-Zeichen), nie byłoby w jafeckiéj rodzinie językowéj we wszystkich trzech rodzajach takiego mnóztwa mianowników liczby pojedyńczéj bez końcówki s, ani tyle bierników w rodzaju nijakim liczby pojedyńczéj bez końcówki m, a stąd wypływá, że końcowe s w mianowniku liczby pojedyńczéj jest tylko końcówką, a bynajmniéj znamieniem mianownika, jako téż i końcowe m w rodzaju męzkim i żeńskim jest tylko końcówką, a bynajmniéj znamieniem biernika.