Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

poimek

Hasło w cytatach: pojimek
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Skłanianie rzeczowników: Malin/1869
  • Słownik, tom VII (Pri-R): Dor/1958–1969
  • Tworzenie się i skłanianie zajimków, jako też skłanianie zajimkowe przymiotników: Malin/1869

Cytaty

[…] Tak samo się rzecz má ze znamieniem bierności czyli s pojimkiem m […].

W liczbie pojedynczej mianownik. W rodzaju męzkim jest opatrzony pojimkiem, t j. znamieniem osobowości s, w sanskrycie i litewskim s poprzedzającą krótką spójką a […].

Pojimkiem nazywámy tutáj zajimek j, który w mianowniku męzkim liczby pojedynczéj przymiotników zesamogłoskowáł się po spółgłosce twardéj w y, po zmiękczonéj w i […].

Przedimek [...] jęz. «wyraz odpowiadający francuskiemu article (le, la), czasem zastępowany w terminologii polskiej wyrazem artykuł; funkcja tego wyrazu polega na uwydatnieniu stopnia określoności wyrazu następnego»: Termin przedimek może być przydatny w opisie języków takich, jak francuski, angielski, niemiecki, ale nie takich, jak bułgarski, rumuński, szwedzki, w związku z którymi należałoby mówić o poimku, gdyby się chciało używać terminu o znaczeniu realnym zgodnym z etymologią. DOR. w: Studia ling. 19. // L pod: przedimię.