Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

skłanianie czwarte

Hasło w cytatach: 4te skłanianie, czwárte skłánianie
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Wiadomo daléj każdemu z łaciny, że jeżeli samogłoska jest ostatnią głoską temátu, to takowá w skłánianiu nigdy ginąć nie może, jak to mámy w rzeczownikach czwártego i piątego skłánianiá […].

[...] W łacinie, jakośmy widzieli, dopełniácz liczby pojedyńczéj w skłánianiu 1ym, 2gim i 5ym má w swéj końcówce znamię miejscownika i [...], tylko jeszcze w paterfamilias [...], materfamilias dochowało się stare znamię dopełniácza s, przed którym w dopełniáczu liczby pojedyńczéj skłánianiá 3go i 4go stoji spójka i, którá się w 4ym skłánianiu wyrzucá, a natomiást ostatnie u temátowe przedłużá się [...].