terminów gramatycznych online
skłanianie zaimkowe
Język: polski
- Skłanianie rzeczowników: Malin/1869
- Tworzenie się i skłanianie zajimków, jako też skłanianie zajimkowe przymiotników: Malin/1869
Cytaty
W łacińskim języku ӑm sanskryckie znamię miejscownika, przejistoczone w um, służy tylko do oznaczaniá dopełniaczów liczby mnogiéj we wszystkich pięciu skłánianiach rzeczowników wszystkich trzech rodzajów, [...] gdzie r, powstałe ze syczącego s [...], nie jest eufoniczną wsuwką pomiędzy dwiema samogłoskami dlá zapobieżeniá rozziewowi (hiatus), lecz zakończeniem odpowiednim sanskryckiéj końcówce dopełniácza liczby mnogiéj zajimkowcgo skłánianiá [...].
[...] To zestawienie nie tylko wyjaśni nám związek tych 4ch języków pomiędzy sobą, ale zarazem udzieli nám pożądanego światła na skłánianie nie tylko zajimków, ale i przymiotników w języku naszym, i wykáże nám związek skłánianiá zajimkowego z rzeczownikowym.
[...] Tak samo wszystko to co się powiedziało w uwádze 4téj poprzedzającego paragrafu o niedorzeczności rozróżnianiá rodzaju nijakiego od męzkiego w formie miejscownika i nárzędnika liczby pojedyńczéj, jako téż o nadáwaniu piętná rodzaju żeńskiego formie nárzędnika liczby mnogiéj kończącéj się na eⴅi, i piętna rodzaju męzkiego formom tegoż skłonnika na yⴅi lub iⴅi, odnosi się równym prawem i do skłánianiá zajimkowego przymiotników.
Skończyliśmy tedy objaśniające uwági nad pojedyńczemi skłonnikami skłánianiá zajimkowego przymiotników liczby pojedynczéj tak w starosłowiańskim jak i polskim języku […].