Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

celownik przypadek

Język: polski
EJO 1999, 108 Definicja współczesna

Dativus (celownik). Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Cytaty

Such/1849, s. 32 Definicja

3ci przypadek nazywa się: Celownik, a kładzie się na pytanie: komu? czemu?.

Such/1849, s. 33

Isza odmiana. P. ma końcówkę: -a (dawniejsza -u). C. i Mj. ma końcówkę: -u. N. ma końcówkę: -em.

Kam/1870, s. 29

Według J. Muczkowskiego, przypadki te nazywają się: 1-y Mianownik, 2-gi Dopełniacz, 3-ci Celownik, albo osobowy, 4-ty Biernik, 5-ty Wołacz, 6-ty Narzędnik, 7-my Miejscownik.

Oż/1883, s. 70

Celownik |Mężowi |Żonie |Sercu

Oż/1883, s. 70

Wzór 1, mnoga. licz.

Mia. Narody

Pos. Narodów

Cel. Narodom

Bier. Narodów

Woł. O Narody!

Nar. Narodami

Miej. w Narodach