Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
wołacz
Language:
polski
EJO 1999, 627
Contemporary definition
Vocativus (wołacz). Forma rzeczownika używana w funkcji adresatywnej, tj. w funkcji zwracania się do kogoś [...].
Quotations
Mamy więc siedm przypadków, następującemi nazwiskami oznaczonych: 1) mianownik, 2) dopełniacz, 3) celownik, 4) biernik, 5) wołacz, 6) narzędnik, 7) miejscownik.
Such/1849,
p. 32
Definition
5ty przypadek nazywa się: Wołacz, a kładzie się wzywając lub wołając.
Such/1849,
p. 48
Definition
Wołacz, jako przypadek nie zawsze odmienny, nie ma osobnéj końcówki.
Według J. Muczkowskiego, przypadki te nazywają się: 1-y Mianownik, 2-gi Dopełniacz, 3-ci Celownik, albo osobowy, 4-ty Biernik, 5-ty Wołacz, 6-ty Narzędnik, 7-my Miejscownik.