Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zmiękczać powodować miękkość

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Wszystkie są łatwe skłońniki, tylko w 7ym pamiętać spółgłoski tak zmiękczać, jak widzieliśmy w poprzedzających wzorach.

Polskie i zmiękcza spółgłoskę przed nim stojącą, t. j. piszemy ni, si, zi, ci.

§ 54. Niegdyś istniały prasł. przyimki vъn i sъn; kojarząc się z przypadkami zależnemi zaimka jen zmiękczały końcową spółgłoskę vъń jemь, sъń jim; ponieważ w innych połączeniach używano form , przeto ń poczuwano z czasem jako dźwięk składowy zaimka: vъ ńjemь, sъ ńjimь i formy z ń rozciągnięto na wszystkie połączenia syntaktyczne z różnemi przyimkami: ot ńjego, kъ ńjemu, za ńjǫ i t. d.

Zmiękczać ndk I, ~any ― zmiękczyć dk IVb, ~ony [...] ∆jęz. Zmiękczać spółgłoskę «nadawać wymawianej spółgłosce odcień miękkości będący następstwem wzniesienia środka języka ku podniebieniu twardemu; powodować wymawianie spółgłoski w taki sposób; palatalizować».