Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

głoska znak alfabetu

Język: polski

Cytaty

Starożytni w potoczném piśmie: (jak i my dziś często:) nie używali interpunkcyi (przecinkowania:) i zwykle wszystko pisali głoskami jedno-stajnemi. Przedzielali czasem pojedyncze wyrazy lub zdania kropką, dla ułatwienia zrozumieniu pism swoich, i oddzielanie coraz więcej potrzebném uznawali.

Przytoczenia te obcych wyrazów, drukowane bywały odmiennemi głoskami, a w rękopismach albo są odmiennie pisane, albo podkreślone.

Łacinnicy ograniczyli jej [gramatyki] znaczenie, cofnęli ją do głosek, i pisma wszelkiego rodzaju Literaturą nazywali, co znowu na to samo wypadnie, bo gramma, po grecku; litera, po łacinie; a głoska, w polskim języku.

Głoska czyli litera jest to znak piśmienny, będący cząstką abecadła czyli alfabetu.

Głosek w abecadle jest 45, i jedne z nich samogłoskami a drugie spółgłoskami zowiemy.

[Franciszek Zagórowski] Każda mowa ma swoje odrębną budowę; inny też w niej i odrębny porządek głosek w abecadle być powinien, przeto na innej, daleko rozsądniejszej i stałej podstawie winniśmy wyszukać i utrwalić porządek głosek w abecadle polskiem.