Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus genetivus

Język: łaciński
EJO 1999, s. 193 Definicja współczesna

Termin gramatyki łac. W językoznawstwie ie. oznacza przypadek używany zarówno adnominalnie, jak i adwerbalnie. pod względem funkcjonalnym bardzo zróżnicowany. Syntaktycznie jest przede wszystkim przydawką lub dopełnieniem.

Cytaty

Liczba pojedyncza.

Nom. ja,

Gen. mnie [...].

Liczba pojedyncza.

N. On,

G. onego, niego, jego, go [...].

Dla osob męźkich jak Genitivus.

Przypadki Casus. [...] [Przypis pod tekstem A. A. Kryńskiego]: [...] Nazwy specyalne przypadków: mianownik, dopełniacz, celownik,… odpowiadające łacińskim: nominativus, genetivus, dativus, … pod każdym względem od nich nie gorsze.

Przypadki Casus [...] [Przypis pod tekstem A. A. Kryńskiego] [...] Dosyć tu przypomniéć porządek przypadków np. u Miklosicha, gdzie przyp. 1 = nom., 2 = voc., 3 = acc., 4 = gen., 5. = dat., 6 = instr., 7 = loc.; widoczna więc niezgodność z systemem dawnym, od przyp. 2-go do 5 włącznie. Niesłusznie téż byłoby oznaczać liczbą 8 łaciński ablativus, skoro przypadek ten (w łacinie) miejsca 8-go z rzędu nie zajmuje.