Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

modus imperativus

Język: łaciński
EJO 1999,s. 248 Definicja współczesna

Tryb morfologiczny będący wykładnikiem semantycznego trybu woluntalnego. Wyraża rozkaz, prośbę, radę itp., a w zdaniach przeczących zakaz, lub ostrzeżenie

Cytaty

DonCul/1560, s. [46] ([46]-[47]) Definicja

Modi qui sunt? Indicativus, ut lego, imperativus, ut lege. Optativus, ut utinam legerem. Coniunctivus, ut cum legam. Infinitivus, ut legere. Impersonale, ut legitur.

Mora/1592, s. 168 L4v [172] Definicja

Quid est [Modus] Imperativus? Quo utimur in imperando et praecando.

[Co to jest tryb rozkazujący? To taki, którego używamy w rozkazywaniu lub proszeniu.]
Don/1649, s. [32] Definicja

Modi qui sunt? Indicativus ut lego: Imperativus ut lege: Optativus ut utinam legerem: Coniunctivus ut cum legam: Infinitivus ut legere. Impersonalis ut legitur.

Obyczáje ktore są? Ukázujący jáko czytam: Rozkázujący jáko czytaj: Żądájący jáko obym czytał: Złączájący jáko gdy czytam: Nieograniczony jáko czytáć. Krom osob jáko czyta się.

Sty/1675, s. 63

Sposobow skończonych w języku Włoskim są cztery [...].

Imperativus Rozkázujący, ktorego roskázująć co uzywamy, jáko: Leggi tu czytaj ty [...].

Sty/1675, s. 92

Imperat. và tu idź ty.

Fook/1768, s. 62 (61-62)

IMPÉRATIF. Sing. Ama, ou amato, aime, Amato, qu'il aime.

[...]

IMPERATIVUS. Sing. Ama, lub amato, kochaj. Amato niech kocha.

Lub/1778, s. 77

Sposobów jest trzy (Modi tres): Skazujący (indicativus), пишу piszę [...] Roskazujący (imperativus), пиши pisz [...] Nieskończony (infinitivus), писать pisać [...] Ządającego (optativus) i złączającego (et coniunctivus) Sposobow w Rossyjskim języku osobliwych nie ma; lecz zamiast onych używają Skazujący z przydaniem łączeń (conjunctionem) koгдабы gdyby, дабы oby, естьли jeśli, буде bądź dajmy to, i innych.

Gddk/1816, s. [219]

[Verborum Modi] Imperativus. [Słow tryby] Rozkazujący.