Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
kreska diakryt
Język:
polski
Geneza: od krysić, kresić 'robić kreski, linie'
Geneza: od krysić, kresić 'robić kreski, linie'
Cytaty
Teraz używają jednej tylko kreski nad Samobrzmiącemi, dla wytchnięcia różnego uderzenia, w rzeczeniach różnego znaczenia, a jednego wymawiania, i podkówki nad Й. dla objawienia krótkości.
Nadwierszowanych znakow dwa w używaniu. 1.) Kreska dla pokazania różnej mocy w podobnych rzeczeniach: потóмъ, potym, i пóтóмъ, potem [...] 2.) Podkówka nad Й.
W ogóle więc spółgłosek miękkich, co oznaczają się kréskami, łagodzą się wyraźném i z doliczonemi trzemi w wyrazach obcych, będzie osiemnaście.
Such/1849,
s. 7
Definicja
Na odznaczenie spółgłosek pochodnych używamy trzech znamion: krotły z, kropki · i kréski (´), np. dz, ż, ń.
Między samogłoskami wyróżniamy: 1) czyste (otwarte): a, e, i, o, y; 2) nosowe: ą, ę; 3) ściśnione (oznaczane u góry kreską): ó, e.