Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

namiestnictwa interrogujące
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: namiestnictwo interrogujące
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • Część druga. O częściach dyskursu: Duch/1699
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961

Cytaty

Duch/1699, s. 47

Namiestnictwá dzielą się ná pięć, jáko to Osobiste, Personnels; Pokazujące, Démonstratifs; Pytájące, lub interrogujące, Interrogatifs; Relácyą mające, Relatifs; Osiádłość znáczące, Possessifs. Złączájące, Conjonctifs.

Kor/1961, s. 20

Nie spełniała tych postulatów nie w tym zresztą celu wydana gramatyka F. Menińskiego. Zrealizował je dopiero F. D. Duchênebillot.

Terminologia [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne własne, adiectivum — przydatne, numerale — liczba, pronomen personale — namiestnictwo osobiste, demonstrativum — pokazujące, possessivum — osiadłość znaczące, interrogativum — pytające, interrogujące, relativum — relacyją mające, infinitum — niedeterminowane.

Powiązane terminy