Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

pronom interrogatif
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: interrogatif, interrogatifs, Interrogatifs
Język: francuski
Dział: Morfologia (współcześnie)

Cytaty

Duch/1699, s. 47

Namiestnictwá dzielą się ná pięć, jáko to Osobiste, Personnels; Pokazujące, Démonstratifs; Pytájące, lub interrogujące, Interrogatifs; Relácyą mające, Relatifs; Osiádłość znáczące, Possessifs. Złączájące, Conjonctifs.

Dąb/1759, s. 53

Namiestnictwa są pięciorakie to jest Osobiste, Personnels; Pokazujące, Demonstratifs; Pytające, lub wywiadujące się, Interrogatifs; Relacją mające, Relatifs; Osiadłość znaczące, Possessifs; Złączające, Conjonctifs.

Tr/1764, s. 1818 Definicja

Pytające namiestnictwo. Gramm. ein Pronomen interrogativum. Gramm. un pronom interrogatif.

Nał/1774, s. 336

O Zaimkach Pytających (des Pronoms Interrogatifs) [...] P. Wielorakie są Zaimki Pytające? O. Dwojakie: Łączone, i Samotne.

MWG/1921, s. 63

Le pronom interrogatif et indéfini qui désigne la personne, kto «qui», fait au génitif-accusatif k-ogo [...]. Kto sert aussi de relatif.

[Zaimek pytający i nieokreślony "kto", który wskazuje osobę, przyjmuje w dopełniaczu-bierniku formę "k-ogo" [...]. "Kto" jest również używane jako zaimek względny.]
MWG/1921, s. 123

Jak «comment» (interrogatif et relatif).

["Jak" (zaimek pytający i względny).]

Powiązane terminy