Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus dativus

Język: łaciński
EJO 1999, 108 Definicja współczesna

Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Cytaty

Podobne zatrudnienie w używaniu liter Е. i Ѣ. zachodzi [...] we wszystkich dawających spadkach małej liczby, w przekładalnych także liczby pierwszego skłonienia i drugiego, (in omnibus dativis casibus numeri singularis primae...) procz kończących się na I.

Imiona [...] kończące się na А. [...] przemieniają A. [...] w Dawającym (Dativo) na Ѣ.

Casus. Spadki, à tych sześć: Casus nominativus, spadek mianujący. Genitivus, Rodzący. Dativus, Dający. Accusativus, oskarżający. Vocativus, wzywający. Ablativus, odbierający, albo odejmujący.

Przypadek: mianownik (nominativus), dopełniacz (genetivus), celownik (dativus), biernik (accusativus), wołacz (vocativus), narzędnik (instrumentalis), miejscownik (locativus).

Dativus, p. przypadki.

Przypadki - formy imion i zaimków, wskazujące na ich funkcję znaczeniową w stosunku do innych wyrazów w zdaniu: 1. ★mianownik (★nominativus), 2. ★dopełniacz (★genetivus), 3. ★celownik (★dativus).