Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

skłonienie

Język: polski
Geneza: ros. склонение (Łomonosow § 97)

Cytaty

DonGl/1542, s. 205

Declinare – skłaniać, declinatio – skłonienie, staczanie.

Lub/1778, s. 8

Wymawiaią E. jak ciękie O. Co się trafia, gdy która samobrzmiąca litera przemieni się przez skłonienie (Declinatio) lub sprzężenie na E. z uderzeniem.

Lub/1778, s. 27

Skłonień w Rossyjskim języku pięć: cztery istotnych, i jedno przydatnych.

Lub/1778, s. 47

Trzeci Przykład. Skróconego skłonienia przydatnego, w którym I. przemienia się na b. we wszystkich spadkach (w Sł. nie).

Lub/1778, s. 149

Zaimki [...] Skłonienia dwa: jak poniżej. § 547. PIERWSZE Skłonienie zamyka w sobie trzy Zaimki, Я, ты, себя siebie, które skłaniają się na podobieństwo imion istotnych (substantivorum). WTORE Skłonienie zamyka w sobie resztę skłaniających się na podobieństwo Imion przydatnych (adiectivorum).

[ Первое склоненїе содержитъ въ себѣ три мѣстоименїя, я, ты, себя, которыя склоняются на подобїе именъ существительныхъ. Łomonosow, 1757, § 429. Второе склоненїе содержитъ въ себѣ протчїя мѣстоименїя, склоняемыя на подобїе именъ прилагательныхъ.Łomonosow, 1757, § 430. ]