Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

adiectivum

Język: polski, łaciński

Cytaty

Można naznaczyć wielu adiectivom trzy stopnie, czyli gradus: albowiem możemy rzecz uważać, jak jest w sobie samej, albo ją z drugą rownać, albo nad inne wynieść lub dać iei stopień najwyższy, tak mowiemy: Ten wodz waleczny. Ten wodz waleczniejszy niż inny. Ten wodz najwaleczniejszy.

Adiectiva kończące się na a mają accusativum na ą [...] Adiectiva inaczej się kładą z osobami lub naźwiskami męskimi, a inaczej z żeńskiemi, także które nie znaczą osoby ludzkiej, n. p. Ludzie dobrzy; niewiasty zaś dobre, konie młode, dęby mocne.

A co mówiemy o adiektywach, toż rozumieć o werbach, n. p. Ludzie, psi, wilcy byli: niewiasty, psy, wilki były.

Niektóre Adiektywa znaczą i actionem, i passionem, n. p. Chwalny, dobyty.

Niektórzy używają systemu mieszanego: jedne pojęcia nazywają terminami spolszczonymi, inne obcymi, używając ich in сrudo. Oto np. w ostatnich wydawnictwach krakowskich spotykamy się z taką nomenklaturą: „Niektóre masculina z nomin. na -a”. „W znaczeniu vocativu, accusativu”. [...] „Uważa formę tę za adjectivum”. [...]„PI. accus. w znaczeniu nom. adj. podług deklinacyi rzeczownikowéj”.

Niektórzy używają systemu mieszanego: jedne pojęcia nazywają terminami spolszczonymi, inne obcymi, używając ich in сrudo. Oto np. w ostatnich wydawnictwach krakowskich spotykamy się z taką nomenklaturą: „Niektóre masculina z nomin. na -a”. „W znaczeniu vocativu, accusativu”. [...] „Uważa formę tę za adjectivum”. [...]„PI. accus. w znaczeniu nom. adj. podług deklinacyi rzeczownikowéj”.