Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rzeczownik żeński

Język: polski

Cytaty

Spółgłoski h, ɦ miękczą się w rzeczownikach żeńskich na ƶ i s […].

[…] Jeżeli w rzeczownikach żeńskich końcowá zgłoska ɳa następuje po samogłosce, wtedy ɳ náleży do piérwiástku, a zaś końcowe jest jasne […], z wyjątkiem pieszczotliwych męzkich na o i żeńskich na a, w których ɳ jest pogłosem […].

Głoska ó (o pochylone) zbliża się w wymawianiu do u. Należy ją pisać w następujących formach: [...]

2) W Dopełniaczu liczby mnogiéj rzeczowników żeńskich i nijakich z ostatnią tematową słabą lub płynną.

Podług deklinacji rzeczownikowej odmieniają się rzeczowniki żeńskie, utworzone od tychże osnów co i imiona męskie, za pomocą przyrostków: -ina, -yna, -ewna, -ówna, -anka, oznaczające godności lub nazwiska rodowe.