terminów gramatycznych online
odmianka
Język: polski
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Głosownia: Mał/1879
Zob. Alternacje
Cytaty
Z tych dwugłoskowych pokroków u͡a, a͡u i i͡a, a͡i wytworzył się później cały szereg różnych odmianek: u͡o, o͡u, i͡o, o͡i, e͡i, ъ͡i. [...] Wynika z tego, że np. aj, oj, albo też aw, ow itd. są to względnie do i i do u ukazane w dzisiejszéj swojej postaci spotęgowania czyli postępowe pokroki tych samogłosek.
§. 46. Spółgłoski grube syczące cz, dź, sz, ż. Z tych tylko cz, sz i ż samoistnie się używają; gdyż dż w dzisiejszym stanie języka uważać należy za odmiankę tylko głoski ż lub dz, wymawianą tak tylko z ubocznych fonetycznych powodów.
*) Przez 'odmiankę' czyli warjant w terminologji gramatycznej należy rozumieć nieco zmienioną formę bądź wyrazu, bądź też pewnego połączenia dźwięków.
W formach tych e nie jest bynajmniej przyrostkiem, albowiem rze (dawniejsze re) jest tu odmianką) [...] prawidłową pierwotnego r.
Na całej, przestrzeni są dwa odrębne dźwięki l i ł. Pierwszy ma na południu podniebienną odmiankę l’ przed i i ė [...].