terminów gramatycznych online
wariant
Język: polski
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Koniugacja (Końcowki osobowe, System koniugacyjny...Aoryst. Imperfekt ... Strona bierna. Inne formy złożone): Łoś III/1927
Warianty - elementy językowe, które pod względem funkcjonalnym traktujemy identycznie, chociaż formalnie się różnią. W. uznać można za realizację jednej i tej samej jednostki językowej, którą w niektórych szkołach strukturalistycznych przyjęto nazywać inwariantem. O w. najczęściej się mówi w fonologii.
Cytaty
Przez 'odmiankę' czyli warjant w terminologji gramatycznej należy rozumieć nieco zmienioną formę bądź wyrazu, bądź też pewnego połączenia dźwięków.
Tylne, zawsze krótkie ë występujące (prócz dialektycznych tworów analogicznych [...]) tylko po spółgłoskach niepalatalnych, najtypowszym jest kaszubskim dźwiękiem. Warjanty jego, chyląc się bardziej ku a czy ku e, nie tracą jednak zwykle charakteru nieznanej dialektom czysto polskim głoski tylnej a nie wargowej; dopiero w południowej, mocno spolszczonej części dialektu zaborskiego przyłącza się tu artykulacja warg, przez co powstaje rodzaj krótkiego, niezbyt tylnego u̯.
§ 516. W historji odmiany w czasie teraźniejszym słowa jeśm najstalszemi są formy 3 os. l. poj. i mn., mianowicie najpowszechniejsze jest [...]; w liczbie mn. nie mające żadnych warjantów są: od wieka są FI. 24, 6; w robocie nie są 72, 5, twoje są niebiosa 88, 12 i t. d.
Wariant [...] «każda z odrębnych postaci, odmian czego, np. tekstu, planu, projektu, głoski, wyrazu»: [...].