Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

koniugacja pierwsza

Język: polski

Cytaty

Duch/1699, s. 75

Première Conjugaison; des verbes qui se terminent en er. Pierwsza Konjugacya; o słowách ktore się terminują ná er, jáko to chanter, śpiewáć [ʃpiewáć].

Szt/1854, s. 312 Definicja

Podług piérwszéj koniugacyi czasują się te słowa, które w osobie III, l. p. czasu teraźniéjszego, lub przyszłego dokonanego trybu oznajmującego mają końcową samogłoskę: a, w trybie bezokolicznym kończą się wszystkie na: a, wyjąwszy nieforemne: mieć, np. wołać, woła; trwać, trwa i t. d.

Król/1922, s. 17

Czasowniki podzielone są na 2 koniugacje. I -ę klasa 1. -ę -esz (temat zmienny) nios-ę niesi-esz, klasa 2. -ę -esz (temat niezmienny), pisz-ę, pisz-esz, klasa 3. -ę -isz (-ysz) nosz-ę, nos-isz, słysz-ę, słysz-ysz II -m działa-m, umie-m.