Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

litery swój własny głos mające
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: swoj własny głos májącé, swój własny głos mająca
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O ortografii francuskiej: Mal/1700

Cytaty

Mal/1700, s. 12 Definicja

Wokále ták názwáné z łáciny, to jest przes się brzmiącé, álbo swoj własny głos májącé są te sześć, a e i o u y [...].

Kor/1961, s. 21

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala, przez się brzmiąca, swój własny głos mająca, diphthongus — dyftong, consonans — konsona, konsonans, współbrzmiąca muta; syllaba — syllaba, accentus — akcent.

Powiązane terminy