terminów gramatycznych online
impersonaliter
Cytaty
Successum est, impersonaliter, Cicero.
Si de numero personarum aut rerum sit sermo, tum poni potest jeʃt impersonaliter cum genitivo numerorum trʒech/ cʒterech/ dwoch.
Bisweilen braucht man den Infinitivum Modum allein als Impersonaliter, als Kiédyby to milczeć wenn man doch möchte still schweigen.
A ponieważ Polacy bárzo często mawiáją impersonaliter, e. g. Słycháć, mowią, powiádáją, etc. to tedy uważáć potr[z]ebá, że tákowe mowienia sposoby, po łácinie nie tylko, in passivo impersonaliter Auditur, etc. ále też in I. perf. pluralis Audimus; álbo też in II. Sing. wyłożony bywáją e. g. Feras, quod mutari nequit, trzebá cierpieć, czego niemożna odmienić, item in III. plural. ajunt, powiádáją.
Quid observandum circa ista verba Incipio, coepi, desino, soleo, possum, debeo, dum ponuntur cum Infinitivis? Si Infinitivi sunt Verborum Personalium, ponuntur cum illis personaliter, nimirum in omnibus personis, ut: incipio dolere, incipit dolere &c. Si vero Infinitivi sunt Verborum Impersonalium, ponuntur cum illis impersonaliter nempe in tertia persona semper; ut: Incipit me paenitere peccatorum, incipit te paenitere, incipit illum &c.
Wszystkie czyniące słowa trzecioosobnie (impersonaliter) skłaniają się, czym blisko podstępują do znaczenia cierpiącego: меня хвалятъ, mnie chwalą, тебя хвалятъ, ciebie chwalą.