Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
Mącz/1564 (war. B)
Lexicon Latino Polonicum ex optimis Latinae linguae Scriptoribus concinnantum [...]
Porównaj z innymi dziełami
J. Daubmann, Królewiec 1564 (war. B), jęz. tłum. Anna Kozłowska (Słowniki dawne i współczesne)
polski tytuł: Leksykon łacińsko-polski zestawiony z najlepszych pisarzy łacińskich
Cytaty według działów 963 cytaty
- Słownik 963 cytaty 2a–504c
Hasła
- ablativus casus | ablativus | casus ablativus łac.
- absolute positum łac.
- abundantia łac.
- abusio łac.
- accentus (diakryt) łac.
- accentus łac.
- accentus collisivus łac.
- accusativus | accusativus casus łac.
- accusativus geminatus łac.
- active łac.
- activum | verbum activum łac.
- acutus łac.
- adductio łac.
- adfirmantis łac.
- adiective łac.
- adiectivum | adiect. łac.
- adiectivum obsoletum łac.
- adiectivum possessivum łac.
- adiunctio łac.
- adpositum łac.
- adver. interrogandi | interrogandi adverbium łac.
- adver. locale łac.
- adverb. negandi łac.
- adverb. quantitas łac.
- adverb. vocantis łac.
- adverbialiter łac.
- adverbium łac.
- adverbium ad locum łac.
- adverbium concedendi | concedendi particula łac.
- adverbium confirmandi łac.
- adverbium confirmantis łac.
- adverbium congregandi łac.
- adverbium de loco łac.
- adverbium demonstrandi łac.
- adverbium demonstrantis łac.
- adverbium diminutivum łac.
- adverbium dolentis łac.
- adverbium excitandi łac.
- adverbium hortandi łac.
- adverbium imprecandi łac.
- adverbium in loco łac.
- adverbium intendendi łac.
- adverbium interrogantis łac.
- adverbium iurandi łac.
- adverbium iurantis łac.
- adverbium loci łac.
- adverbium optandi łac.
- adverbium ordinis | ordinis adverbium łac.
- adverbium per locum łac.
- adverbium prohibendi łac.
- adverbium qualitatis łac.
- adverbium similitudinis | similitudinis adverbium łac.
- adverbium temporis | temporis adverbium łac.
- adverbium vocandi łac.
- aequivocum łac.
- affirmandi | adverbium affirmandi łac.
- affirmantis adverbium | adverbium affirmantis łac.
- agere łac.
- agnomen łac.
- agnominatio łac.
- aloeosis łac.
- alphabeticus łac.
- amputatio łac.
- antiphrasis łac.
- antiptosis łac.
- antique łac.
- antiquitas łac.
- antiquum łac.
- antistoechon łac.
- antonomosia łac.
- aphaeresis łac.
- apices literarum (diakryt) łac.
- apodosis gr., łac.
- apostrophe łac.
- apostrophus łac.
- appellativus łac.
- appositio łac.
- archaismus łac.
- articulus łac.
- aspiratio łac.
- asteriscus łac.
- asyndeton łac.
- augendi particula łac.
- aversio łac.
- axioma gr., łac.
- barbaralexis łac.
- barbarismus łac.
- barbarus łac.
- bilinguis łac.
- binomius łac.
- binonimus (dwuimienny) łac.
- błąd
- brevis łac.
- brzmienie (sposób wymawiania, dźwięk)
- cacephaton łac.
- cacophaton łac.
- cacosyntheton łac.
- caesura łac.
- casus łac.
- casus
- catacheresis łac.
- cavillum łac.
- cechá rozdzielenia łac.
- character (litera) łac.
- chłopskie słowo
- chłópska mowa
- circumflexus tonus łac.
- cognomen łac.
- cognomentum łac.
- cognominare łac.
- cognominatus łac.
- colon (część periodu) łac.
- com. | commune (rodzaj) łac.
- comma (część periodu) łac.
- commune verbum łac.
- comparatio (stopniowanie) łac.
- comparativum łac.
- comparativus gradus łac.
- composita vox łac.
- compositio (złożenie) łac.
- compositio (konstrukcja składniowa) łac.
- compositum łac.
- compraehensio (synekdocha) łac.
- compraehensio (synalepha) łac.
- concedentis adverbium łac.
- conceptio łac.
- coniugare łac.
- coniugatio łac.
- coniunctio (spójnik) łac.
- coniunctio łac.
- coniunctio adresativa łac.
- coniunctio affirmativa łac.
- coniunctio causalis | causalis coniunctio łac.
- coniunctio causativa łac.
- coniunctio collectiva łac.
- coniunctio copulata łac.
- coniunctio copulativa łac.
- coniunctio expletiva łac.
- coniunctio illativa łac.
- coniunctio inclitica łac.
- coniunctio increpativa łac.
- coniunctio rationalis (spójnik wynikowy) łac.
- coniunctivus | coniunctivus modus łac.
- consonantes literae łac.
- consonantia łac.
- constructio łac.
- construere łac.
- conversio łac.
- copula (spójnik) łac.
- copulativa particula łac.
- correpta łac.
- correptio łac.
- corrigendi adverbium łac.
- corripere łac.
- czas
- czas terazniejszy (praesens)
- część mowy
- dativus łac.
- decendi modus łac.
- declinatio łac.
- declinatus łac.
- declinowano
- deductio łac.
- defectivum | defectivum verbum | verbum defectivum łac.
- denominatio łac.
- denominativum łac.
- deponens | deponens verbum łac.
- deponentale obsoletum łac.
- derivari łac.
- derivatio łac.
- derivativum łac.
- derivativum łac.
- derivativus łac.
- desiderativum verbum | desirativum łac.
- diaeresis łac.
- dialectos łac.
- dico łac.
- dictio łac.
- dictio nova łac.
- dictionarium łac.
- digamma łac.
- dimin. | diminutivum | dim. | diminut. łac.
- diphtongus | diphthongus łac.
- discretiva coniunctio łac.
- disiunctiva coniunctio | coniunctio disiunctiva łac.
- disiunctiva particula łac.
- dissyllabum łac.
- distincte łac.
- distinctio łac.
- distributivum łac.
- divisio łac.
- dobre pisanie
- dolentis particula łac.
- domowa mowá
- dubitandi particula łac.
- dubitatio łac.
- duplex ll łac.
- duplicare łac.
- dwojaki dźwięk
- dwojaki ton
- dźwięk (głoska, głos artykułowany)
- dźwięk (wrażenie słuchowe)
- eclipsis łac.
- ecthlipsis łac.
- elementum łac.
- eligendi adverbium łac.
- elisio łac.
- elocutio łac.
- eloquentia łac.
- eloqui łac.
- eloquium łac.
- emphasis łac.
- enclitica łac.
- endiadys | hendiadys gr., łac.
- enuntiatio łac.
- enuntiatium łac.
- epenthesis | epentesis łac.
- epexegesis łac.
- epicoenum łac.
- episynalaephe łac.
- epitheton (przydawka) gr., łac.
- error łac.
- etymologia (pochodzenie, nauka o pochodzeniu wyrazów)
- etymologia łac.
- euphonia łac.
- euphoniae causa gr., łac.
- exclamatio łac.
- exoleta verba łac.
- expletiva particula łac.
- expressio łac.
- extenuatio łac.
- exultantis łac.
- familiaris sermo łac.
- figura (forma, postać) łac.
- figura grammatica łac.
- figura rhetorica łac.
- foemininum genus | gen. fem. | fem. | generis femininum(?) | genus femininum łac.
- formatus łac.
- formidantis łac.
- frequentativum | frequent. łac.
- frequentius compositum łac.
- futurum tempus | futurum łac.
- geminatum łac.
- geminus sonus łac.
- genitivus | genitivus casus łac.
- gentile nomen łac.
- genus łac.
- genus dubium | dub. łac.
- genus masculinum łac.
- genus neutrum (rodzaj nijaki) łac.
- genus omne łac.
- genus promiscuum | promiscuum łac.
- genus scribendi łac.
- gerundium modus | gerundium łac.
- gerundivum (przymiotnik odsłowny) łac.
- glossa łac.
- glossa (język) łac.
- glossema łac.
- glossematis łac.
- glozowanie
- głos (dźwięk mowy)
- głośne litery | głośne littery
- głośniki
- gradus łac.
- gramma gr.
- grammatica łac.
- grammaticus łac.
- grámmátiká | grammatika (wiedza o języku)
- grube słowa
- gruby język
- gruntowny stopień
- gwiasdeczka
- heterosis łac.
- hieroglyphica łac.
- homoeoptoton łac.
- homoeoteleuton łac.
- homonymum łac.
- homophonus łac.
- hyberbaton łac.
- hyperbasis łac.
- hyperbole gr., łac.
- hypodiastole łac.
- idioma (własność języka) łac.
- idiotismus (właściwość) łac.
- imię (nazwa)
- imię (antroponim)
- imię | imiona (nazwa, część mowy)
- imperativus modus | imperativus łac.
- impersonale verbum | verbum impersonale łac.
- impersonaliter łac.
- imprecantis adverbium łac.
- improprie łac.
- inchoativum | inchoativum verbum łac.
- inclinamentum łac.
- inclinatus łac.
- infinitivus futuri łac.
- inflexio łac.
- interductus łac.
- interiectio (wykrzyknik) łac.
- interiectio admirantis łac.
- interiectio blandientis łac.
- interiectio cohortandi łac.
- interiectio commiserantis łac.
- interiectio corripientis łac.
- interiectio dolentis łac.
- interiectio exclamantis łac.
- interiectio gratulantis łac.
- interiectio indignantis łac.
- interiectio ingemiscentis łac.
- interiectio ridentis łac.
- interpositio (epenthesis) łac.
- interpositio (parenthesis) łac.
- interpositus (o literze, sylabie) łac.
- interpunctio łac.
- interpunctum łac.
- interrogantis particula łac.
- interrogatio negativa łac.
- interrogatione (pytanie) łac.
- interrogative łac.
- intonowanie (śpiewna recytacja w wierszu łacińskim)
- irregularis łac.
- irregulariter łac.
- irridentis interiectio łac.
- iurandi particula łac.
- iurandi verbum łac.
- język
- koment
- koniec słowá (wyrazu, słowa, rzeczenia)
- kończenie (zakończenie)
- krasomowność
- kreska (znak interpunkcyjny)
- kstałt (styl)
- lachrymantis interiectio łac.
- lamentantis interiectio łac.
- leksikon gr.
- lingua (język) łac.
- lingua trivialis łac.
- lingua vernacula łac.
- linija (wiersza)
- litera (znak alfabetu)
- litera (głoska)
- litera (litera a. głoska) łac.
- litera (pismo) łac.
- littery nieme (spółgłoska)
- logos łac.
- longa łac.
- loqui | mówić łac.
- máłe literki
- materna lingua | własny język łac.
- media vocabula łac.
- meditativum | meditativum verbum łac.
- membrum łac.
- merentis particula łac.
- metalepsis gr., łac.
- metaphora gr.
- metaphora | metaph. łac.
- metaphorice łac.
- metaplasmos | metaplasmós łac.
- metathesis łac.
- metathesis gr.
- metonymia łac.
- metonymicos | metonimicos łac.
- mianujący
- miara (w pisaniu i wymowie)
- modo interrogat. łac.
- modulatio łac.
- modus łac.
- modus indefinitus łac.
- modus indicativus | indicativus modus łac.
- modus relativus łac.
- monoptoton łac.
- mowa | mowá (język)
- mówić
- mówienie
- mutae literae łac.
- mutatus łac.
- nakłanianie
- nakłaniano
- nauka dobrze pisania
- nauka krasomowności
- negatio łac.
- negative łac.
- neu. łac.
- neutralis significatio łac.
- neutropassivum łac.
- nierówna forma
- niezwykłe słowo
- noga (stopa metryczna)
- nomen łac.
- nomen indeclinabile | indeclinabile łac.
- nomen numerale łac.
- nomen obsoletum łac.
- nomen proprium | proprium nomen łac.
- nominativus | nominativus casus łac.
- nowe słowa
- nócenie
- nóta
- numerale indeclinabile | indeclinabile num. łac.
- numerus łac.
- obchód
- obelus łac.
- obiecadło
- obliqui łac.
- oboj język
- obsoleta verba łac.
- obsoletum | verbum obsoletum łac.
- obtestandi particula łac.
- obyczaj (zwyczaj)
- obyczaj (postacie mowy)
- obyczaj mówienia
- odcięcie
- oddanie
- oderznienie
- odjęcie (początkowej litery)
- odjęcie (końcowej litery)
- odmieniać się
- odrzucenie (apokopa)
- odtrącenie
- onoma (imię) gr.
- onomatopoeia łac.
- opica verba łac.
- optantis łac.
- optativus | optativus modus łac.
- orthographia łac.
- ortografija | orthographia (zasady pisowni)
- osięgający
- osięgnienie
- osiężenie liter
- paragoge łac.
- parelcon gr., łac.
- parenthesis (interpositio) łac.
- paronomasia łac.
- paronym łac.
- pars orationis łac.
- participium łac.
- participium passivi | participium passive | participium passivum łac.
- participium praesens łac.
- participium praeteriti temporis łac.
- particula (ogólne: cząstka, o zaimku się, słówko, wyrażenie) łac.
- particula postpositiva łac.
- particula praepositiva łac.
- passiva significatio łac.
- passive łac.
- passivum łac.
- passivum łac.
- pati łac.
- patrius casus łac.
- patrius sermo łac.
- patronymicum | patronimicum łac.
- pen. indifferente łac.
- pen. longa | penul. long. łac.
- penultima correp. | penultima correpta | penult. corre. łac.
- penultima producta łac.
- penultima syllaba łac.
- penultimus łac.
- pericope łac.
- periodus (kropka) gr., łac.
- periodus (okres) gr., łac.
- periphrasis łac.
- persona łac.
- pes łac.
- phrassis łac.
- phtongus (dźwięk) łac.
- pierwszy stopień (stopniowanie)
- pisać
- pisanie
- pismo
- plebeius sermo łac.
- pleonasmus łac.
- plur. tantum | plurale tantum łac.
- pluralis | pluralis num. łac.
- pluraliter łac.
- pluraliter tantum łac.
- pochodzić od
- pochop
- pochop słowa
- początek słowa (etymologia)
- początek słowá (nagłos)
- podroździelenie
- polysyndeton gr., łac.
- posiadający
- positio (dwie spółgłoski po samogłosce) łac.
- positivum | positivus gradus łac.
- positivus (podstawa) łac.
- pospolicie (powszechnie, zwyczajnie)
- pospolite słowá
- pospolite używanie
- pospolity język
- possessivus łac.
- pośrzodek słów
- praecupatio łac.
- praenomen łac.
- praepositio łac.
- praepositio separativa łac.
- praesens tempus | tempus praesens łac.
- praesumptio łac.
- praeteritum | tempus praeteritum łac.
- praeteritum imperfectum łac.
- praeteritum perfectum łac.
- praeteritum plusquamperfectum łac.
- prim. łac.
- prim. | prima coniugatio łac.
- prima persona łac.
- primum casus łac.
- principium dictionis łac.
- priore producta łac.
- privativa particula łac.
- prolepsis łac.
- pronomen łac.
- pronomen compositum łac.
- pronomen demonstrativum łac.
- pronomen reciprocum | reciprocum łac.
- pronunciare łac.
- pronunciare łac.
- pronunciatum łac.
- pronuncyjowany łac.
- propositio łac.
- propria significatio łac.
- prosodia łac.
- prosta mowa | prosta mowá
- prothesis | prosthesis łac.
- proverbiali figura łac.
- proverbialiter łac.
- proverbium łac.
- przeczynienie mowy (mowy)
- przedłożenie
- przejęcie
- przekreszenie
- przekrszczenie
- przełożenie (metafora)
- przemienianie (declinatio)
- przemienienie imienia
- przerzeczenie
- przesadzenie liter
- przestąpienie
- przetworzenie mowy
- przewżzęcie
- przezwisko
- przyłączenie (adiunctio)
- przyłożenie
- przynucenie | przynocenie
- przypowieść
- przyrodzony język
- przyrównawający
- przysadzenie
- przysłowienie
- przystosowánie (figura retoryczna)
- przystosowánie
- przywiedzienie
- punkt (znak w tekście dla zwrócenia uwagi)
- punkty (diakryt)
- q. | quart. | quarta coniugatio łac.
- quarta declinatio | quart. łac.
- quint. łac.
- quotidianus sermo łac.
- ratio łac.
- reciprocatio łac.
- rectus łac.
- redditio łac.
- regressio łac.
- regulariter łac.
- relativum łac.
- relativum divisivum łac.
- relativum ordinale łac.
- rhetorica łac.
- rhetorice łac.
- rhytmus łac.
- ridentis vox łac.
- rodzaj słowa (etymologia)
- rozdzielenie
- rozdzielenie (interpunkcja)
- rozdzielnie
- rozsádzenie
- rozstrzelana mowa
- rożen
- rózność
- ruszanie
- rym
- rząd pisma
- rządek
- rzecz (mowa)
- rzek
- schema łac.
- schema rhetoricum łac.
- scomma łac.
- scribere łac.
- scriptio łac.
- scriptum łac.
- scriptura łac.
- secund. | secunda coniugatio łac.
- secunda declinatio | sec. łac.
- secunda persona łac.
- sentencyja
- sententia (zdanie) łac.
- sermo łac.
- sermo abruptus łac.
- significantia | significans łac.
- significare łac.
- significatum łac.
- significatus łac.
- signum (znak odesłania) łac.
- simplex łac.
- singularis łac.
- składánie (konstrukcja składniowa, składnia)
- skrócenie
- skrócenie syllaby
- słowa staradawne
- słowa średnie (wyraz)
- słowo (wyraz)
- słożenie wespołek
- słówko (dem. od słowo 'wyraz')
- słówko (litera)
- snak (symbol, skrót)
- soloecismus łac.
- soloecon łac.
- soloecophanes łac.
- sonare łac.
- sonus (dźwięk) łac.
- sowity głos
- spadek
- species (rodzaje przekształceń) łac.
- spolubrzmiące
- sposób (styl)
- sromotne słowa
- sstawianie słów wespołek (kontrukcja składniowa)
- sstawienie
- staroświeckie mówienie
- staroświeckie słowa
- stępować
- stopień (przypadek)
- strewka
- subdistinctio łac.
- subiunctive łac.
- subiunctivus modus łac.
- substantive łac.
- substantivum łac.
- superiectio łac.
- superlatio łac.
- superlativus łac.
- supinum łac.
- syllaba łac.
- syllaba | sillaba (głoski, litery)
- syllaba brevis łac.
- syllaba longa łac.
- syllaba prima | prima syllaba łac.
- syllaba ultima | ultima syllaba łac.
- syllabica adiectio | adiectio syllabica łac.
- syllepsis łac.
- synaelephe łac.
- synaeresis łac.
- syncopa łac.
- syncopatus łac.
- synechdoche łac.
- synonima | synonymum łac.
- syntaxis łac.
- syntheses łac.
- synthesis łac.
- systole łac.
- szczebel
- ściągnienie
- tautologia łac.
- tcionka (sylaba)
- tempus łac.
- ter. łac.
- terminatio łac.
- tertia coniugatio łac.
- tertia persona łac.
- testantis łac.
- tetraptoton łac.
- ton
- ton (wrażenie słuchowe)
- tonus łac.
- transgressio łac.
- translatio łac.
- transnominatio łac.
- transpositio łac.
- trilinguis łac.
- triplicare łac.
- trisyllabum łac.
- trivialia verba łac.
- typus gr., łac.
- ukrócenie (systole)
- umniejszanie
- univocum łac.
- usus łac.
- uszczypliwe słowo | uszczypliwe słowa
- utraque lingua (po grecku i łacinie) łac.
- używanie | używanie mowy | używanie słów
- verbale łac.
- verbum (czasownik) łac.
- verbum (słowo) łac.
- verbum anomalum łac.
- verbum barbarum łac.
- verbum insolens łac.
- verbum neutralis significationis łac.
- verbum neutralis significationis łac.
- verbum personale łac.
- verbum rusticanum łac.
- verbum substantivum łac.
- veriloquium łac.
- versiculus łac.
- versus łac.
- veru łac.
- vetus verbum łac.
- vocabula usitata łac.
- vocabularium łac.
- vocabulum łac.
- vocales łac.
- vocative łac.
- vocativus casus łac.
- voculatio (intonacja, akcent) łac.
- vox (słowo) łac.
- vox activa łac.
- vulgo łac.
- wespołek brzmiące
- wielka lidżba
- wierszyk
- wierzch (liter)
- własne imię | imię własne
- własność języku | własność języka (właściwość, specyfika)
- własny język
- wołający
- wsádzenie
- wyciąganie łac.
- wykład słowa
- wymawiać
- wymawianie
- wymowa (artykulacja)
- wymowność
- wymyślenie imienia
- wyrozumienie (synekdocha)
- wyrzucenie
- wyrzucona
- wywodzenie
- zabieżenie
- zastarzać się
- zastarzałe słowa
- złączánie (syntaxis)
- złączenie (część mowy)
- złączenie (adiunctio)
- złączenie wespołek
- znak rozdzielenia
- znamienować | znamionować
- známię (znak pisarski)
- znamionowanie
- zwyczaj
- zwykłe słowa
Wykorzystane źródła:
Autorzy klasyczni, powołuje się na też na Donata (h. Harugo, Infinitivus, Potis), Priscjana (h. Lambo), rozbudowany podział adverbium, interiectio, coniunctio (tak i w słowniku R. Estienne'a).