Historical dictionary
of grammatical terms online

ortografia zasady pisowni i wymowy

Language: polski
Etymology: łac. orthŏgrăphĭa < gr. orthographía (orthós 'prawidłowy', grápho 'piszę')
EJO 1999, 409 Contemporary definition

Ortografia. 1. Ogół zasad określających poprawną wersję pisaną danego języka.

Quotations

Jan/1594, p. [27 (26-27)]

Wszák mamy dawnè zwyczáje w pisániu swoje: mamy Orthográphią Polską, którą używamy. Ja nie wiém. Otoli widzę nie Orthográphią, ále rychléj Tàutográphią. Używamy bowiém liter w pisániu więcéj niż potrzebá: kłádziemy opák litery nie ták jáko trzebá: podczás liter nie dokładamy gdzie trzebá: bierzemy litery w inszym rozumieniu nie jáko trzebá [...].

Jan/1594, p. [27]

Ale to mówię: że téż wiele tákich jest, co nie wiedzą, co to jest Orthográphia Polska.

Jan/1594, p. [29]

[...] przypátrowáć sie będziemy, co to jest Orthográphia Polska, czego język Polski w pisániu potrzebuje: zkąd co, jáko, gdzie, i ná którym miejscu litery któréj i jákiéj uzywáć: bysmy zásię, jáko ono mówią, in scirpo nodos nie szukáli.