Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

linijka kreska

Hasło w cytatach: linijka podłużna, linijka pozioma
Język: polski
Dział: Pisownia (współcześnie)
  • O spółgłoskach. O używaniu liter "i", "y", "j" (L. Osiński): Rozp/1830
  • Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
  • Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861

Cytaty

Znak ten pisarski, to jest linijka podłużna (-) mieszczona między spółgłoską a samogłoską, od któréj ją oderwać chcemy (z-iścić, z-ima, bez-imienny), będzie zapewne dostatecznym, skoro do niego przywiążemy takie znaczenie [...]

Laseczka, i, lm. i, ż. [...] 2) = kreska, linijka (w pisaniu).

Rozmównik, a, lm. i, m. znak odróżnienia osób mówiących przez autora wprowadzonych; składa się z dwóch linijek poziomych, z których piérwsza kładzie się przed mową osoby wprowadzonéj, a druga jéj mowę zamyka, np.— Skąd idziesz?— — Ledwo chodzę. — Słabyś?— — I jak jeszcze! — (Żoch.).

Zastanownik, a, lm. i, m. znak ortograficzny do oznaczania zatrzymania głosu tam nawet, gdzie go zdanie nie wymaga. Jest to linijka pozioma (—) między wyrazami położona, ostrzegająca, że czucie w tém miejscu stanąć, zatrzymać się każe, bez przerwy myśli. (Żoch.)