Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

kreskować (się)

Język: polski

Cytaty

O kréskuje się w ostatniéj zgłosce wyrazu przed spółgłoską słabą lub płynną nienosową (**), np. dziób, lód, rów, nóż, wódz, sól, wół, bór, znój.

Z drugiéj strony, gdy przy formowaniu odmian grammatycznych, spółgłoska wpływająca na kréskowanie przyłączy się do o, kreskować tę samogłoskę potrzeba, np. wo-da, wód, noga, nóg.

W Dopełniaczu, Celowniku i Miejscowniku liczby pojedyńczéj przymiotników żeńskich, oraz w Narzędniku i Miejscowniku liczby pojed. przymiotników nijakich kreskujemy é.

Natomiast nie wolno kréskować: ej w stopniu wyż­szym i najwyższym przymiotników.