Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek pytający

Język: polski

Cytaty

Nał/1774, s. 299 Definicja

P. Wiele Szczegolności swoich Zaimkow liczą Francuzi? P. Siedm Szczegolności, to jest: Zaimki Osobiste (Pronoms personnels;) Zaimki Łączone (Pronoms conjonctifs) Zaimki Osiadłe (Pronoms possessifs) Zaimki Pokazujące (Pronoms démonstratifs,) Zaimki Odnośne (Pronoms relatifs,) Zaimki Samotne (Pronoms absolus) Zaimki Nieokreślone (Pronoms indéfinis.) [...] P. Czemu nie kładziesz w Zaimkow liczbę, Pytające Zaimki? O. Bo te Zaimki nie rożnią się od wymienionych [...].

Nał/1774, s. 336 Definicja

O Zaimkach Pytających (des Pronoms Interrogatifs) [...] P. Wielorakie są Zaimki Pytające? O. Dwojakie: Łączone, i Samotne.

Lub/1778, s. 148 Definicja

Jeszcze się dzielą (Dividuntur) zaimki (Pronomina) na Pokazujące (in Demonstrativa), Odnośne (Relativa), Odwrotne (Reciproca), Pytające (Interrogativa), Dzierżące (Possesiva). Pokazujące, Я, ты, онъ, самъ, сей ten, тотъ ów. Odnośne: которой który, кой co za, оный ten to. Odwrotne: себя siebie. Pytające: чей czyj, кто, кой co za, которой który. Dzierżące: мой, твой, свой, нашъ, вашъ.

[Еще раздѣляются мѣстоименїя на указательныя, возносительныя, возвратительныя, вопросительныя, притяжетельныя. Указательныя, я, ты, онъ, самъ, сей, тотъ; возносительныя, который, кой, оный; возвратительное, себя; вопросительныя: чей, кто, кой, которой; притяжательныя: мой, твой, свой, нашъ, вашъ. Łomonosow 1575, § 425. ]
Br/1848, s. 102

Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.

Br/1848, s. 106 Definicja

Zaimki pytające są te, które oznaczają pytanie. Takiemi zaimkami są: Kto? Co?, Czyj? Który? Czy? Dlaczego? Czemu?

Lor/1907, s. 49

Zaimki pytające (pronomes interrogativos):

1) quem? kto? 2) que? (o quê?) co? [...].