Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek pytający

Język: polski

Cytaty

Jeszcze się dzielą (Dividuntur) zaimki (Pronomina) na Pokazujące (in Demonstrativa), Odnośne (Relativa), Odwrotne (Reciproca), Pytające (Interrogativa), Dzierżące (Possesiva). Pokazujące, Я, ты, онъ, самъ, сей ten, тотъ ów. Odnośne: которой który, кой co za, оный ten to. Odwrotne: себя siebie. Pytające: чей czyj, кто, кой co za, которой który. Dzierżące: мой, твой, свой, нашъ, вашъ.

[Еще раздѣляются мѣстоименїя на указательныя, возносительныя, возвратительныя, вопросительныя, притяжетельныя. Указательныя, я, ты, онъ, самъ, сей, тотъ; возносительныя, который, кой, оный; возвратительное, себя; вопросительныя: чей, кто, кой, которой; притяжательныя: мой, твой, свой, нашъ, вашъ. Łomonosow 1575, § 425. ]

Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.

Zaimki pytające są te, które oznaczają pytanie. Takiemi zaimkami są: Kto? Co?, Czyj? Który? Czy? Dlaczego? Czemu?

Zaimki pytające oznaczają istoty, o które się pytamy. One są: kto? co? który? jaki? czyj? któż? cóż? któryż? jakiż? co za?

Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.

[Zajimki] Pytające o przymiotach rzeczy lub osoby: Jaki, Jaka, Jakie? Odpowiadające: Taki, Taka, Takie. Pyt. O własność posiadania: Czyj, Czyja, Czyje? Odp. Swój, Swoja, Swoje, z tego Swojsczyzna, albo Obcy, Obca, Obce, Obczyzna będzie i t. d.

Zaimki pytające, z pomocą których pytamy czy to o osoby, czy o zwierzęta lub rzeczy, czy też o ich przymioty; te są: kto, co? któż, cóż? który, a, e? jaki, a, e? któryż, jakiż; i pytająco-dzierżawczy czyj, a, e?

Zaimki pytające, któremi pytamy się o osoby lub rzeczy, są następujące: Kto? co? któż? cóż? który? która? które? ― jaki? jaka? jakie? ― czyj? czyja? czyje?