Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek pytający

Język: polski

Cytaty

Lub/1778, s. 148 Definicja

Jeszcze się dzielą (Dividuntur) zaimki (Pronomina) na Pokazujące (in Demonstrativa), Odnośne (Relativa), Odwrotne (Reciproca), Pytające (Interrogativa), Dzierżące (Possesiva). Pokazujące, Я, ты, онъ, самъ, сей ten, тотъ ów. Odnośne: которой który, кой co za, оный ten to. Odwrotne: себя siebie. Pytające: чей czyj, кто, кой co za, которой który. Dzierżące: мой, твой, свой, нашъ, вашъ.

[Еще раздѣляются мѣстоименїя на указательныя, возносительныя, возвратительныя, вопросительныя, притяжетельныя. Указательныя, я, ты, онъ, самъ, сей, тотъ; возносительныя, который, кой, оный; возвратительное, себя; вопросительныя: чей, кто, кой, которой; притяжательныя: мой, твой, свой, нашъ, вашъ. Łomonosow 1575, § 425. ]
Br/1848, s. 102

Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.

Br/1848, s. 106 Definicja

Zaimki pytające są te, które oznaczają pytanie. Takiemi zaimkami są: Kto? Co?, Czyj? Który? Czy? Dlaczego? Czemu?

Król/1922, s. 12 Definicja

Ze względu na znaczenie dzielimy zaimki na: a) osobowe (ja, ty, my, wy...), b) zwrotne (siebie, sobie, się ...), c) dzierżawcze (mój, moja, moje...), d) wskazujące (ten, ta, to, on, ów, tamten...), e) względne (który, która, które, jaki...), f) pytające (jaki? który?...), g) nieokreślne (ktoś, czyjś, jakiś...).